Wyrok Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 20.12.2019 r. (nieprawomocny) w sprawie o sygn. akt I C 266/19, wydany w sprawie przeciwko Santander Bank Polska S.A. dotyczącej kredytu EKSTRALOKUM udzielanego przez Kredyt Bank S.A.
Sąd ustalił nieważność umowy, zasądził wszystkie dochodzone kwoty w PLN i CHF oraz koszty zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości.
Bez teorii salda.
W ustnych motywach uzasadnienia sąd wskazał, iż przedmiotowa umowa kredytu nie może się ostać w obrocie prawnym, gdyż nie ma cech umowy kredytu z art. 69 ust. 1 Prawa bankowego, a ponadto narusza zasady współżycia społecznego.
Bank wprowadził do obrotu umowę zawierającą instrument finansowy, co do którego istnienia i wykonywania powodowie nie mieli nawet świadomości.
Powodowie nie zostali poinformowani o rzeczywistym ryzyku walutowym związanym z umową, a bank przerzucił w całości to ryzyko na powodów.
Wobec sankcyjnego skutku unieważnienia nieuczciwych klauzul bank musi ponieść tego ekonomiczne konsekwencje.
Powodowie świadomie wybrali skutek w postaci orzeczenia nieważności umowy kredytu, wobec tego sąd dostrzegając przesłanki ku temu, był tym żądaniem powodów związany.
Sąd wskazał przy tym na istnienie interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c. w żądaniu o ustalenie nieważności stosunku prawnego zgłaszanym obok żądań pieniężnych, stwierdzając, iż samo zasądzenie zwrotu nienależnie spełnionych świadczeń bankowi nie przesądzałoby o stwierdzeniu nieważności samej umowy kredytu.
