Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia, wyrok z 15.11.2019 r., sygn. akt VI C 340/19.
Umowa pln. Aneks i zmiana na waloryzowany kursami CHF.
Stąd żądanie ,,odfrankowienia”, a nie unieważnienia umowy.
Efektem wyroku jest konieczność zapłaty przez mBank na rzecz powoda kwotę 65.794,01 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie zasądzonych tytułem nadpłat oraz powrót do kredytu w PLN oprocentowanego wg aneksu LIBOREM.
Sąd ustalił, że:
➡ umowa jest umową ważną, jeżeli natomiast chodzi o twierdzenia dotyczące niedozwolonych postanowień umownych, Sąd w całości podzielił twierdzenia powoda.
➡ Mechanizm indeksacji, zgodnie z którym kwota udzielonego kredytu jest indeksowana do waluty CHF, a także postanowienia odnośnie spłaty kredytu, są niedozwolonymi postanowieniami umownymi.
➡ Przy zawarciu aneksu nie zostały wytłumaczone powódce zasady jakie wiążą się z mechanizmem indeksacji do CHF. Powódka nie wiedziała nawet o istnieniu wewnętrznej tabeli Banku, myślała, że jest to tabela NBP.
➡ Powódce nie wytłumaczono również, na czym polega ryzyko, nie przedstawiono jej symulacji, jak będzie kształtowane w czasie owe ryzyko. Powódka ubiegała się o kredyt w złotych polskich, ale takie rozwiązanie zostało jej narzucone z góry i przedstawione jako korzystne. W praktyce okazało się, że powódka spłaciła już większą kwotę, niż kwota udzielonego kredytu. Raty kredytu znacznie wzrosły w porównaniu do tych rat, które pierwotnie zostały wyliczone na podstawie zdolności powódki.
➡ Sąd podkreślił, że postanowień niedozwolonych nie da się zastąpić innymi postanowieniami, nie pozwalają na to przepisy.
