Deutsche Bank, sygn. akt VI C 1245/19, w Sądzie Rejonowym dla W-wy Śródmieście, w sprawie, kredytobiorcy wystąpili wyłącznie o 1 ratę kredytu.
Sąd w uzasadnieniu stwierdził nieważność umowy kredytu wynikającą z:
1. art. 358 1 KC w zw. art. 69 Prawa Bankowego, na skutek braku konsensusu odnośnie kwoty kredytu i na skutek tego nieokreślenia w umowie kwoty kredytu (inna kwota wnioskowana, a inna wypłacona);
2. uznania za abuzywne klauzule przeliczeniowe, w tym zwłaszcza dające prawo do dowolnego ustalania kursów, gdyż naruszają równowagę kontraktową stron, a po ich wyeliminowaniu umowa nie może być wykonywana; nawet. gdyby przyjąć, że po wyeliminowaniu klauzul abuzywnych umowa może być nadal realizowana, to byłaby kredytem złotowym oprocentowanym wg stawki LIBOR, co prowadziłoby do jej nieważności z racji takiej, że stawka LIBOR uwzględnia ryzyko kursowe, więc bez ryzyka kursowego konstrukcja takiej umowy jest niepoprawna, a w związku z tym należałoby stwierdzić nieważność takiej umowy;
3. niewywiązania się z obowiązków informacyjnych wobec kredytobiorców w zakresie skutków, jakie niosłaby za sobą zmiana kursu CHF dla wysokości raty i wysokości zobowiązania.
